Tony Tun Tun
13 maart 2014 - Naypyidaw, Myanmar
Na negen weken was mijn haar wel eens toe aan een knipbeurt. Geinformeerd bij een andere dame met 'westers' haar, een Canadese, wier man ook consultant bij UNDP is; zij had goede ervaringen met salon Tony Tun Tun, althans ze was daar niet onherkenbaar uitgekomen. Tony Tun Tun (spreek uit: ton ton), twee vestigingen in shopping malls, is wel de duurste en de hipste kapper van de stad. Wanneer ik in mijn lunchpauze in een shopping mall verkeer, zie ik er paarse en roze jongelui uit komen. Je begrijpt dat ik toch met steeds meer lood in de schoenen het halve uur naar het Junction winkelcentrum liep. Maar een kapper op de markt durfde ik al helemaal niet aan.
Ik kreeg een chique L'Oreal kapmantel om en ja, hoor, daar begon het al: de jongen die mij knipte had inderdaad een hoge kuif met koperrood haar. Hij hanteerde met artistieke gebaren een grote schaar, waarmee hij van al de laagjes in mijn kapsel exact een halve centimeter afknipte. Dat had ik zo gevraagd, en met duim en wijsvinger aangeven, maar kom daar bij een Nederlandse kapper maar eens om: die doen gewoon hun eigen zin, je wil een halve centimeter eraf en dat wordt meteen anderhalf, of een geheel ander model.
'Stylist Zaw' (zo stond dat later op de bon) werd bijgestaan door een kappersleerling, letterlijk bijgestaan, want die stond er de hele tijd bij. Zodra er een laagje was geknipt, schuierde hij mijn nek. Nederlandse kappers gebruiken een knip of klemmetje om een stuk haar terzijde te houden, hier hebben ze daar de trainee voor, die het plukje dan even vasthoudt. Ik vond het wat vreemd dat de leerlingkapper een kort kapmanteltje droeg, maar dacht dat dat mogelijk de bedrijfskleding was. Toen ik mijn bril weer op zette, zag ik dat de bovenkant van zijn haar wit was van het schuim, met wat gouden plukken eronderuit: tijdens zijn trainee taken verfde hij meteen zijn haar.
Beide jongens vreselijk aardig (zoals iedereen hier), ze probeerden met hun tien woorden Engels echt een gesprek te voeren. Ze kwamen er niet over uit hoe mooi de kleur van mijn haar was, en dat geheel natuurlijk: 'gold and silver'. Ja, zo kun je het ook noemen... Misschien een ideetje voor een nieuwe Tony Tun Tun trend?
We namen als goede vrienden afscheid, mijn haar heeft in tijden niet zo mooi gezeten na een kappersbezoek, en dat allemaal voor de somma van omgerekend 3 euro. Ik zou willen dat mijn haar in een week een halve centimeter kon groeien, dan ging ik volgende week weer!
22 maart: Tony Tun Tun vervolg
Vele van mijn lezers vroegen om een foto van mijn 'nieuwe kapsel'. Tja, die hebben toch even niet goed opgelet ... De reden dat ik enthousiast over stylist Zaw was dat hij juist mijn coupe geheel hetzelfde had gelaten, alleen anderhalve centimeter korter had gemaakt. Dus voor een foto daarvan mag je er wel een vergrootglas bij hebben. Dochter Emma, kien als altijd, had wel door hoe het zat: zij schreef' 'Jammer, mam, dat hij zo goed naar je heeft geluisterd, ik had je graag eens met rose haar gezien'. Nou, mooi niet!
Maar misschien kan ik jullie wel blijmaken met een foto van stylist Zaw en zijn assistent zelve! Ik ben gisteren weer naar de salon gegaan, nu voor een voetmassage, en heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om de jongens te vragen voor mij te poseren. Ze herkenden mij meteen toen ik de zaak binnenkwam (niet zo moeilijk, ik ben ongeveer de enige Westerling in de wijde omtrek).
Ik heb overigens ontdekt dat ze wel degelijk haarklemmen hebben, alleen niet voor het haar (daar hebben ze de trainee voor, om plukjes haar vast te houden). Wel voor het vastzetten van de longyi bij een voetmassage, zie de foto's!
Uit je verhalen blijkt dat je het goed naar je zin hebt! Wat je allemaal doet en ziet en ondervindt! Zó leuk om te lezen!
Nog mooie weken toegewenst!
Hgr,
Annet
Hartelijke groet en tot ziens op het Probuslustrum.
Leuke story! Ik had natuurlijk wel een foto verwacht van je geslaagde coupe! Ik geniet nog steeds van je verhalen en mooie foto's.
Nog een paar fijne weken toegewenst!
Vera
leuk hoor jouw verhalen, ik open je blog altijd zodra ik kan!!
veel liefs
Mieke
Leuk verhaal.
Wat een mooi verhaal.
Gelukkig maar dat we niet hoeven te wachten tot je weer thuis bent om al jouw verhalen te horen.
Veel plezier maar weer.
Hartelijke groet,
Loes
Groetjes , Louk
Ik sluit me aan bij diegenen die een mooie foto van je kapsel (en tuniek) willen. Nu nog naar de massagesalon!
Groetjes van de tuinclub (vandaag gestart)en van Floor
Ook ik sluit me aan bij diegenen die een foto van je "nieuwe look" willen. Het lezen van je verslagen blijft leuk,dat is echt een kunst na zoveel verhalen het nog steeds boeiend te houden, heb jij al eerder verhalen geschreven?? Wat een ervaring hé, en wat geweldig dat je dit doet. Kan niemand je ooit meer afpakken.
Liefs em
"The time of your life" wellicht?
Net zoals bij vroegere reisverhalen van jou, genieten we ook nu weer volop van de juweeltjes over deze reis.
Groeten!
Wat enig! En beslist jouw blog publiceren!
Met hartelijke groet,
Caroline
Jaap
Jaap